KEUKEN ERGERNIS - EEN ROEPENDE AANRECHT

Soms heb je van die dagen, dagen wanneer je gewoon geen zin hebt om iets in het huishouden te doen. Totaal niet vooruit te branden De boel de boel laten is dan ook helemaal niet erg, ik vind dat dat best af en toe mag. Je bent wel de klos als er onverwachts bezoek voor de deur staat, maar goed, er zijn ergere dingen in de wereld dan een woonkamer die op zijn kop staat toch? 

Waar ik wel moeite mee heb is een bende in de keuken achterlaten. Niets is erger dan wakker worden of thuiskomen en een ontplofte keuken aan te treffen.  Afwas die trouw op je wacht, ontbijt van de ochtend terwijl het al middag is, keukenapparaten die opgeborgen dienen te worden en andere zwerfrommel die er niet hoort te staan. Een bende op het aanrecht voelt eigenlijk een beetje onnatuurlijk aan. Het maakt me zelfs een beetje onrustig.

Rommel trekt nog meer rommel aan, de kans is dus groot dat het binnen een mum van tijd een nog grotere chaos wordt en daarbij, dat vreselijke plagende gevoel, je aanrecht lijkt je wel te roepen en dat nét wanneer je op het punt stond om eindelijk op de bank te ploffen. Ergens heb je geen zin in klusjes, maar anderzijds zul je ook niet kunnen genieten van je rust. Je beseft dat het uitstellen geen zin heeft, maar jezelf er toe zetten lukt ook niet echt makkelijk. 

Wat ik vaak doe, is de timer van mijn telefoon gebruiken. Ik bedenk hoeveel tijd ik er mee bezig wil zijn en stel de timer in. Een kwartiertje bijvoorbeeld. Dan is het verstand op nul en razendsnel aan de slag dan maar. 

Het gaat echt sneller als normaal omdat ik op de tijd let en als je mazzel hebt, helpen de kinderen opeens mee, ze vinden zo een wedstrijd tegen de tijd geweldig!